Santorini Caldera: De vulkaan die een eiland vormde

Het meet ongeveer 12 km bij 7 km, wat ongeveer zo groot is als Manhattan Island. Die hele ruimte, ooit vast land, stortte in na een van de grootste uitbarstingen in de geschiedenis.

De kliffen rondom de caldera stijgen tot 300 meter boven zeeniveau, met dorpen als Oia en Fira aan de rand. Ondertussen daalt de zeebodem tot ongeveer 385 meter in het midden.

De huidige caldera werd gevormd tijdens de Minoïsche uitbarsting, rond 1600 voor Christus, een van de krachtigste vulkanische gebeurtenissen in de menselijke geschiedenis. Het hervormde de regio en inspireerde mogelijk de mythe van Atlantis.

Santorini maakt deel uit van de Helleense Vulkaanboog, een keten van actieve en slapende vulkanen die zich uitstrekt over het zuiden van de Egeïsche Zee. De caldera zelf ademt nog steeds met fumarolen en stoomopeningen op Nea Kameni die tekenen zijn van voortdurende ondergrondse activiteit.

De laatste geregistreerde uitbarsting was in 1950, een relatief kleine gebeurtenis die de koepel van Nea Kameni vergrootte. Vandaag de dag houden wetenschappers het gebied nauwlettend in de gaten op tekenen van toekomstige activiteit.

De caldera is een aangewezen "Decade Volcano", wat betekent dat hij grondig wordt bestudeerd vanwege zijn geschiedenis van verwoestende uitbarstingen en de nabijheid van menselijke nederzettingen. Het is ook een door de IUGS erkend geologisch erfgoed.

Het eiland heeft in de afgelopen 350.000 jaar minstens vier grote caldera instortingen meegemaakt, veroorzaakt door grootschalige Plinische uitbarstingen (die dramatische, as-kolom gebeurtenissen die ooit de hemel in de hele regio zwart maakten).

Veel van de ruige schoonheid van Santorini is te danken aan de vulkanische oorsprong. De stranden zoals Red Beach en Perissa hebben hun opvallende kleuren te danken aan lagen lava, as en mineraalrijk gesteente die tijdens oude uitbarstingen zijn afgezet.